τριπτική

ἡ, Μ

αλοιφή που άπλωναν στο δέρμα πριν από το τρίψιμο στο λουτρό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού θηλ. ενός αμάρτυρου επιθ. *τριπτικός (< τρίβω), πρβλ. τρίπτ-ης, τριπτ-ός].